20110821

Αντιπαραγωγικός Χωρίς Αιτία

λοιπον μετα την ταινια επρεπε να μπω στο ιντερνετ για να βρω αναλυσεις και να επικυρωσω και να επεκτεινω ολα τα πραγματα που σκεφτομουν οταν την εβλεπα και ναι-- α, οι διακριτικες συμφωνιες φροϋδικων συνδεσεων, η οδυσσεια της Ινγκριντ Μπεργκμαν ως ανεξαρτητη γυναικα με περισσεια αγαπη μπαλακι αναμεσα σε δυσλειτουργικα αρσενικα, ο ενωτικος συμβολισμος του μισοαδειου καναπε. και το καμεο του Θειου, που ξεχασα τελειως να το περιμενω. μα το θεο ηταν να διαβασω σημερα. ξυπνησα με τη σωστη μουρτζουφλια και απ' ολα. δεν ειπα κουβεντα τρωγοντας σαρδελες για πρωινο. αλλα η μανα μου με δελεασε να πιουμε καφε μπροστα απ' την τηλεοραση μετα, και οταν τα μεσημεριανα κωλαδικα και τα αμερικανικα γελια κονσερβα βαλαν διαφημισεις βρηκα αυτο. αυτο ηταν. η μερα ειχε παει χαμενη.

μετα απο κει επρεπε να δω το Ηowl που ειχα κατεβασει γιατι το Ηowl ειναι το πρωτο ποιημα που με βεβαιοτητα μπορω να πω μ' εκανε να ενδιαφερθω για την ποιηση κι αυτο εν μερει γιατι λειτουργει σα ροκ τραγουδι, ρυθμικα καθηλωτικο, αμεσα συγκινητικο και με κανει να φανταζομαι οτι το λεω εγω, και πανω απ' ολα μ' αρεσει να το ακουω.

και μετα ηθελα να δω το ντοκυμαντερ για το Αλταμοντ γιατι αυτο το καλοκαιρι ανεπτυξα ενα παθος για τους Rolling Stones αυτους τους σιχαμερους πουλημενους καναγιες και λατρευω τη μουσικη και τις προσωπικοτητες τους μεχρι το θεο αλλα πανω απ' ολα με ιντριγκαρει ο ρολος τους ως ηγετικα πολιτισμικα τετοια.

και μετα ειχε βραδυασει, σκεφτειτε οτι τρωω σαρδελες για πρωινο, και ρωτησα τη μανα μου αν θελει να δουμε την ταινια που ειχε παρει απ' την εφημεριδα, και μου λεει νυσταζω, αλλα εγω ηθελα να τη δουμε μαζι, και τελικα ψηθηκε, και φυσικα στο δεκαλεπτο την ειχε παρει ο υπνος και την ειδα μονος μου, μεχρι που ο Μπογκυ ξερναει την απελπισμενη ανδρικη καρδια του στη σκροφα που εκανε το λαθος να νομιζει οτι μπορει να τον παιξει, και στραγγαλιζει τον ερωτα τους γιατι ενας αντρας πρεπει να χει ενα κωδικα, και φυσικα μενει με το ψευτικο γιαλαντζι γλυπτο στο χερι και οταν ο μπατσος τον ρωταει τι ειναι αυτο του απανταει ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ.

και φυσικα κι εγω κι η μανα μου ειχαμε δει την ταινια αλλα οπως της ειπα οταν διαμαρτυρηθηκε οι καλες ταινιες μετρανε τη δευτερη φορα, και μετα επεστρεψα στον υπολογιστη για να διαβασω εκθεσεις του Κριστγκαου και ο Τζαγκερ ως μποεμ εστετ πριγκηπας που αισθητικοποιει συστηματικα την αποσταση αναμεσα σ' αυτον και τις αμερικανικες μουσικες του ριζες για την υπολοιπη νυχτα μεχρι που κατεβαινω τσουπου τσουπου τις σκαλες για να βρω τα ακουστικα μου μαλλον λιγο πριν τις 5 ωστε να ακουσω μια χουφτα επιλογες απ' το Sticky Fingers και αποφασιζω να το αφησω εκει στα τεσσερα τραγουδια νομιζω γιατι η ακουστικη εμπειρια ειχε γινει τοσο τελεια και τοσο βαθεια και τοσο ολοκληρωμενη και θελω να πω brown sugar! how come you taste so good?!

και τελος ειχα μια τσοντα που ηθελα να δω (βλεπετε οταν σερτσαρα για το Performance τη γνωστη ταινια του Τζαγκερ επεσα πανω σ' ενα διαμαντακι που εγραφε Eva Angelina - Best Performance of the year.avi και επρεπε να το εχω), οχι γιατι με φτιαχνει το τρισυποστατο στομα του Μικ και το σπασμενο δοντι του Κηθ αλλα επειδη ειχα ειλικρινες ενδιαφερον για την περφορμανς της Εβα Αντζελινα που θεωρω μια πολυ ικανη, πολυ αξιολογη περφορμερ που γεμιζει το πλανο με ωμη χυμωδη δυναμη και οργωνει τη σκηνη με πανισχυρο αμερικανισμο και φυσικα παντα δινει το μαξιμουμ της εκτελεστικης της δεινοτητας, κι επισης με ενδιεφερε να δω που δινει τα βραβεια της η συγκεκριμενη βιομηχανια, και τελωσπαντων ειναι μια τελετη. ειχε χαραξει.

το καλοκαιρι μου φετος δεν ηταν πολυ καλοκαιρινο, δεν εκανα καθολου ταξιδια, αντιθετα με περσι που εκανα ενα ωραιο γυρο της Ευρωπης. το Παρισι ειναι το βαρετο αγαπημενο μου, αν ενδιαφερεστε. αυτα τα καλοκαιρια σαν το φετινο μ' εκαναν οριακα αυτοκτονικο οταν ημουν πιο μικρος. δεν υπαρχουν πολλα να κανεις στην Αλεξουπολη. οποτε περα απο τα ιερα μαζωματα με τους φιλους απ' το σχολειο ειναι παλια βιβλια και παλια μουσικη και πολλη σκεψη, ξερεις-- αυτοψυχαναλυση, επεξεργασια συναισθηματων, αναθεωρησεις, πραγματα που θελω να γραψω, πραγματα σαν αυτα που λεω εδω. δουλευει, επισης. καποια πραγματα εχουν αλλαξει. δε με χαλασε το καλοκαιρι φετος. ησυχο απεξω, δυνατο απο μεσα.

κι ετσι επειδη ειχα μαθηματα οδηγησης στο μεσο της ημερας ανεβαλλα το διαβασμα μεχρι το σ/κ που θα ημουν ελευθερος-- ειναι ενα περιπλοκος μηχανισμος αυτοδικαιολογησης, μην προσπαθειτε να τον καταλαβετε γιατι θα σκασει το κεφαλι σας. χθες ηταν fail, αλλα σημερα ημουν 100% απολυτως σιγουρος οτι θα ξυπνησω, θα φαω και θα στρωθω. ξυπνησα οταν η μανα μου εκανε τη μεσημεριανη της σιεστα, γιατι το προηγουμενο βραδυ επρεπε να μεινω ξυπνιος στο κρεβατι για να σκεφτω πως οι Floyd, οι Zep κι οι Doors εχουν αντικαταστησει τους Beatles και τους Stones ως Μαμα Χηνα της ροκολογιας και τι λεει αυτο για τη κουλτουρα μας. μου ειπαν να μην πιω κρασι με τη γαριδομακαροναδα για να μη με νυσταξει. αλλα ειναι το αγαπημενο μου φαγητο στον κοσμο και δε λεει να το μαγαρισω.

και μετα βρηκα ενα Μπουκοφσκι στο τραπεζακι του καφε. χριστε και βουδα και θορ. η φτηνη κουλτουρα των ενθετων εφημεριδας σκοτωνει την ανωτατη εκπαιδευση μου.

τωρα ο μπουκοφσκι μου ειναι πολυ προσφιλης κυριως γιατι ηταν η κυρια λογοτεχνικη επιρροη της πρωτης μου μεγαλης συγγραφικης επιρροης, ενος ιντερνετικου χιουμοριστα παυλα τρελου σοφου που τον φιλτραρε μεσα απο τομ ρομπινς και τονους ιντερνετικου χιουμορ, πχ Zero Punctuation και Something Awful κι αυτη η ιερη αγελαδα ο Maddox και οταν μετεφερε τις ανησυχιες του στη φορμα του μπλογκ ανεδειξε ενα αλλο τοτε καινουριο μπλογκ που λεγοταν Φαε Ενα Μαλακα και τελικα κατεληξε να παρεξηγειται ως κοπια του και εν ολιγοις ηξερα να διαβαζω αυτα τα σκατα πολυ πριν χασω την παρθενια μου. θυμαμαι την καθαρη απολαυση οταν διαβαζα εκεινα τα ποστ, το ανοιγμα του μυαλου. οτι αρχες εχω στο γραψιμο τις βρηκα εκει. γραφε απο τις κοχονες. κοψε τις μαλακιες. κανε τις αδυναμιες προτερηματα. πες την αληθεια. γαμα κεφαλια για πλακα. η και απο καλοσυνη.

α, μπουκοφσκι. αλλος ενα γοητευτικος μαλακας στη μεταβιομηχανικη αρκαδια της Αμερικης. η Αμερικη με συναρπαζει λογω της αποστασης της. λατρευω την Ευρωπη και μπορω να πω οτι με ενα αρρωστο αδερφικο τροπο αγαπω την Ελλαδα, αλλα δε με συναρπαζουν. η Αμερικη εχει μυθολογια. η μυθολογια ειναι το υλικο των ονειρων. και, ουαου!, γραφει με no caps σαν εμενα μερικες φορες. ειναι ενα βιβλιο με μικρες ιστοριες. μα το θεο θα διαβαζα μονο μια.

σκεφτομαι πολυ για αυτο που λεει ο Γκινσμπεργκ για την ποιηση (παιγμενος απ' τον Τζεημς Φρανκο, αλλα με λογια του Γκινσμπεργκ απο αρχειο): η ποιηση ειναι ενα ρυθμικο συναισθημα που ξεκιναει απ' το στομαχι και ανεβαινει. σκεφτομαι οτι θα ακουσω ξανα το Howl μετα απ' αυτο. πανω απ' ολα μ' αρεσει να το ακουω. απο την αλλη η Καλυτερη Περφορμανς της Χρονιας τελεια αβι αποδειχτηκε οτι τα φουσκωνε λιγο, οπως ηταν αναμενομενο. τεχνικα παραπανω απο πετυχημενη, σιγουρα, αλλα εν γενει οχι τοσο χορταστικη. αλλωστε η αντζελινα ειναι στα καλυτερα της οταν κανει το προστυχη γραμματεας με καρε και γυαλια, που συν τοις αλλοις συμπληρωνει τις φυσικες της χαρες, που ειναι περισσοτερες απο το λαιμο και κατω.

ειμαι στο τριτο ποτηρι κρασι τωρα και σας γραφω αυτο το ραβασακι σαν μια προποση: στη Ζωη τη Συναρπαστικη. Ζωη που δε σ' αφηνει να τελειωσεις αυτο που αρχισες. Αγια η Σιωπη που απλωνει το Νου στο Αδειο Δωματιο. Αγια η Ησυχια που αφηνει να ακουστει η Διακριτικη Προσωπικη Αληθεια. Αγιες οι Μικρες Χαρες που περιμενουν να βρεθουν μεσα και γυρω απ' τον Εαυτο, και το φως απο μυρια αστερια απ'το γαλαξια με τα Καρδιοχτυπια. η δικια μου κοντινη Αμερικη δε κοιμαται ποτε. η δικια σας?



Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy!
Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy!
The world is holy! The soul is holy! The skin is holy!
The nose is holy! The tongue and cock and hand
and asshole holy!
Everything is holy! everybody's holy! everywhere is
holy! everyday is in eternity! Everyman's an
angel!
The bum's as holy as the seraphim! the madman is
holy as you my soul are holy!
The typewriter is holy the poem is holy the voice is
holy the hearers are holy the ecstasy is holy!
Holy Peter holy Allen holy Solomon holy Lucien holy
Kerouac holy Huncke holy Burroughs holy Cas-
sady holy the unknown buggered and suffering
beggars holy the hideous human angels!
Holy my mother in the insane asylum! Holy the cocks
of the grandfathers of Kansas!
Holy the groaning saxophone! Holy the bop
apocalypse! Holy the jazzbands marijuana
hipsters peace & junk & drums!
Holy the solitudes of skyscrapers and pavements! Holy
the cafeterias filled with the millions! Holy the
mysterious rivers of tears under the streets!
Holy the lone juggernaut! Holy the vast lamb of the
middle class! Holy the crazy shepherds of rebell-
ion! Who digs Los Angeles IS Los Angeles!
Holy New York Holy San Francisco Holy Peoria &
Seattle Holy Paris Holy Tangiers Holy Moscow
Holy Istanbul!
Holy time in eternity holy eternity in time holy the
clocks in space holy the fourth dimension holy
the fifth International holy the Angel in Moloch!
Holy the sea holy the desert holy the railroad holy the
locomotive holy the visions holy the hallucina-
tions holy the miracles holy the eyeball holy the
abyss!
Holy forgiveness! mercy! charity! faith! Holy! Ours!
bodies! suffering! magnanimity!
Holy the supernatural extra brilliant intelligent
kindness of the soul!


ΠΗΓΕΣ

http://books.google.com/books?id=xbeUMn6pi2UC&printsec=frontcover
http://www.youtube.com/watch?v=MVGoY9gom50
http://www.youtube.com/watch?v=Ba9yazkl0UE

http://www.robertchristgau.com/xg/music/stones-76.php
http://www.robertchristgau.com/xg/bk-aow/altamont.php
http://en.wikipedia.org/wiki/Altamont_Free_Concert
http://en.wikipedia.org/wiki/Gimme_Shelter_(1970_film)

http://en.wikipedia.org/wiki/Notorious_%281946_film%29
http://books.google.com/books?id=o6wZ9yyXdycC&lpg=PP1&pg=PA162#v=onepage&q&f=false

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Maltese_Falcon_%281941_film%29
http://www.youtube.com/watch?v=i8_hGlwau3A

http://en.wikipedia.org/wiki/Erections,_Ejaculations,_Exhibitions,_and_General_Tales_of_Ordinary_Madness


http://cavestudioz.blogspot.com/

http://www.google.com/search?hl=en&client=firefox-a&hs=6eF&rls=org.mozilla:el:official&q=%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF+%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%81%CE%B1%CF%82+%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%BF&gs_sm=e&gs_upl=1158l2384l0l2778l6l5l0l0l0l0l337l1389l2-3.2l5l0&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.&biw=1280&bih=642&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi

βρειτε την τσοντα μονοι σας

4 σχόλια:

  1. Διάβασα και γω κάτι ωραίο στις διακοπές φέτος. Και ναι θα στο πω τώρα αμέσως.

    Λέει λοιπόν ο Ρόμπινς στην "Αμάντα" του κάποια στιγμή (σε ελεύθερη μετάφραση):

    "Η επιστήμη κι ο ρομαντισμός δεν είναι δυο έννοιες που αντιτίθονται η μια στην άλλη. Η επιστήμη κάνει τον ρομαντικό ειλικρινή κι ο ρομαντισμός κάνει τον επιστήμονα άνθρωπο."

    Όταν μου επιστρέψουν το βιβλίο (γιατί το έχω δανείσει), θα βρω τις σελίδες που έχω τσακίσει και θα σου πω και τα άλλα πράματα που βρήκα και χαμογέλασα.

    Φυσικά όλα αυτά δε σε νοιάζουν καθόλου αλλά το ίντερνετ είναι τσάμπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φανταστικό τρένο σκέψης στο πιο γαμάτο ημερολόγιο που έχω διαβάσει τελευταία. Πολλά που έγραψες μου μίλησαν κατευθείαν, αλλά σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για αυτό

    "η Αμερικη με συναρπαζει λογω της αποστασης της. λατρευω την Ευρωπη και μπορω να πω οτι με ενα αρρωστο αδερφικο τροπο αγαπω την Ελλαδα, αλλα δε με συναρπαζουν. η Αμερικη εχει μυθολογια."

    Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να βρίσκω τις καινούριες αναρτήσεις; Δεδομένου ότι τα bookmarks πλέον δεν τα πολυχρησιμοποιώ δηλαδή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ευχαριστω για τα σχολια guyz. tyler δε ξερω ποιος ειναι ο καλυτερος τροπος για τα καινουρια ποστ, ισως μπορεις να βαλεις το rss η να μας κανεις like στο fb, η να γινεις Αναγνωστης. αυτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τωρα που το σκεφτομαι, εχω και follow by email.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αποψάρα: