Harry Potter got nothin' on us

εχω σαρανταδυο ξορκια σε καθε χερι. σαρανταδυο τροπους να κανω την πραγματικοτητα το πουτανακι μου, σαρανταδυο μυστικες χειρονομιες για να κανουν τα στραβα ματια οι νομοι της φυσης, σαρανταδυο ειδη πονου και καταστροφης σε καθε χερι, και φυσικα στο αριστερο ειμαι ιδιαιτερα επιδεξιος.

ο Χαρι Ποτερ και το συναφι του δεν εχει να λεει μια μπροστα σε μας. ειμαστε η γκροτεσκα αποθεωση του αντεργκραουντ. ειμαστε αυτοι που απολαμβανουν την αλλη πλευρα του καθρεφτη, αυτοι που ζουν τα υπερτατα μυστικα. οι ανθρωποι γυρω μου ειναι ντυμενοι με μαυρες καμπαρντινες, καπελα και γιλεκα, χαϊμαλια και συμβολα. γουσταρουμε και το δειχνουμε. περναμε καλα.

ειναι η καρδια της νυχτας. η πολη γυρω μας και κατω μας και μεσα μας δειχνει τη φοδρα της. θα μας κλεισει το ματι στις γραμμες ενος περιεργου γκραφιτι, θα μας δοκιμασει με τον αριθμο των ηλεκτρικων στυλων γυρω απο ενα οικοδομικο πενταγωνο. επιγραφες που βλεπεις οταν πας το πρωι στη δουλεια σου θα ντυθουν νεα συναρπαστικα νοηματα. παντα μισοχαμογελωντας, παντα μισογνεφωντας, η αντανακλαση μιας πινακιδας νεον μπορει να σε οδηγησει κατω απο ξεχασμενες καμαρες, μεσα σε περιεργες στοες, μεχρι αυτο το εγκαταλελειμενο κομματι του μετρο που ψαχναμε. το παζλ διαλυεται και αναδιατασσεται. η πολη ειναι η παιδικη χαρα μας.

και τωρα περιμενουμε. οπου να ναι θα ρθει. χρειαζομαστε τον κινδυνο. γι αυτο ειμαστε αυτοι που ειμαστε. τωρα η σηραγγα δονειται... ειμαστε ακριβως απο κατω του, αναμεσα στα συντριμμια. να'το! σαν μαυρο τρενο απο την κολαση, ο γιγαντιαιος μεταξοσκωληκας εκσφενδονιζεται απο τη μια τρυπα στην αλλη, διασχιζοντας τα κυψελωτα εγκατα της πολης μας σα σφαιρα απο ασημι.

λες και πηδαμε στο γαμηλιο μπουκετο, τιναζουμε τα χερια μας στο ξενο κτηνος εξαπολυωντας ριπες πλασματος σαν πολυχρωμα σπερματα στον αερα, εξυπνοι πυραυλοι δημιουργικοτητας που τρυπαν το πεπλο του τι ειναι αληθινο για να καψουν και να καταστρεψουν αυτο που θα βρουν στην αλλη πλευρα. του δινουμε οτι εχουμε. βρισκουμε στοχο, αλλα δεν φανηκε να καταλαβε τιποτα, εχει ηδη χαθει στην επομενη σηραγγα. ας ειναι- θα ξαναρθει, κι οταν το κανει, θα ειμαστε εδω και θα περιμενουμε. εχω αλλα σαρανταενα πυρηνικα αντικλειδια στο μοχθηρο αριστερο μου χερι. η ζωη ειναι ωραια.