Φαντάσματα (αλυσιδωτά όνειρα μεταφυσικού τρόμου)

οταν βγαινουν τα φαντασματα ακουγονται περιεργοι ηλεκτρικοι ηχοι. εγω τους πρωτοακουσα στο γυμναστηριο και τα κανα πανω μου. αλλα οι υπολοιποι δε φανηκε να ενοχλουνται τοσο, εκαναν πιο πολυ σα να ειναι καποιο αστρονομικο φαινομενο. μαζευτηκαν κοντα στα παραθυρα για να παρακολουθησουν το θεαμα. φρικαρα οταν ειδα τα τζαμια να κανουν αντανακλασεις που δεν επρεπε να ειναι εκει, και να παιρνουν αυτη τη παραξενη πρασινη γυαλαδα. αλλα δεν ειδα κανενα φαντασμα, μονο τη φρικαρισμενη φατσα μου...

*

ειμαι στο οικογενειακο τραπεζι και μιλαω για τα φαντασματα στο γυμναστηριο. τους λεω πως ειναι ολα μπουρδες, παιχνιδια του μυαλου και του αερα. η ρητορικη μου ειναι παθιασμενη, αλλα αυτοι χαμογελανε υπαινικτικα, σα να ξερουν κατι παραπανω. και τοτε σχολιαζουν την παραξενη ηχω της κουζινας, παλι σα να ειναι καποια εξωτικη χαζομαρουλα. ειμαι εξω φρενων, δεν ακουω τιποτα, ειναι ολα ανοησιες...

και τοτε γυρναω και βλεπω...

*

διπλα στους καταρρακτες, μιλαω στο Στελιο για τα φαντασματα...