τα μαξιλαρια περιμεναν στη σειρα να μας πανε στην ονειροχωρα.
γραπωθηκα απο ενα που ειχε πολυ κοσμο- κρεμοντουσαν σα τσαμπι σταφυλια απ τη χειρολαβη και περιμεναν να ξεκινησει το ταξιδι. μας εβλεπε κι αλλος κοσμος και χωνονταν κι αυτοι. το μαξιλαρι μου ειχε πολυ περαση.
και καπως ετσι ξεκινησαμε, ονειροταχως.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποψάρα: